ვაჟა-ფშაველას – “სიმღერა” ავტორი ლექსის პირველ ნახევარში საუბრობს თავის თავზე და სიმდიდრეზე , ის გვეუბნევა, რომ შეუმოსავი და ფეხშიშველაა იმ თონეშია გამომცხვარი სადაც მისაებრ სხვა ბევრი გამომცხვარა მისი მოდგმა სიღარიბითაა ცნობილი , მაგრამ ვაჟას თავისი თავი მდიდარი გონია . მას ეამაყება მთა ბარი, ვარსკვლავები, მთვარე, მისი სიყვარული შემოუსაზღვრელია . იგი ყველაზე და ყველაფერზეა შეყვარებული . ია ვარდი და პირიმზე კი მისთვის სამოთხედაა ქცეული.
ლექსის მეორე ნახევარში ვაჟა საუბრობს თავის მოვალეობაზე თუ რა როლი აკისრია მას ერის წინაშე . ის თავის თავს “ხარს” ადარებს , რადგან ხარი ძლიერი შეუდრეკელი ბრძოლის უნარით აღსავსე ა, ავტორი ამბობს რომ მან ხარივით ხმამაღლა უნდა იყვიროს ხალხში თავისი სათქმელი . მისი გული პატრიორიზმით არის აღვსილი მას ძილშიაც არ ავიწყდება სამშობლოზე ფიქრი და სულ იმას გაიძახის “ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე” -ო! იგი მუდამ განიცდის ერის ტკივილს და მათ გამო დიდად წუხს . ვაჟა კმაყოფილია იმით რაც აქვს და სხებსაც უზიარებს , ის ყოველთვის სიკეთეს ჩადის და არასოდეს არ უგვიანებს სიკეთეს არავის , ყოველთვის იქცევა ისე რომ სხვას გული არ ატკინოს !
აქედან დასკვნა : ავტორი მუდამ უნდა იყოს ხარივით ძლიერი , უშიშარი თავის სათქმელს ყველასგან დაუფარავად უნდა ყვიროდეს ხალხში, ერის ტკივილს უნდა იზიარედეს , გასცემდეს სიკეთეს და ბოლოს რაც მთავარია ძილშიაც არ უნდა ასვენებდეს სამშობლოზე ფიქრი!
me momwons kargi temaa , skolashi gamomadgeba axla daviwyet vaja , madloba tatia 🙂
kargi blogi gaq axla davatvariele da momewonaa…vaja miyvars dzalian 🙂
შენ რო არ იყო რა მეშველებოდა?
კარგი იქნებოდა რომ არ ვყოფილიყავი 🙂 თემას შენით დაწერდი 😉
Dzalian kargia, magram maintereseb axalgazrda mgosnebs ratom udzgvnis 🙂
ძილაინ საინტერესო, და ვფიქრობ საჭირო ბლოგია
დიდი მადლობა! 🙂
რომელ ლექსზეა ეს
ლექსი “სიმღერა” 🙂